Alfa Romeo Tipo 33 1967 ‘Fleron’ – MFH 1/24
Sept 23, 2019 11:59:30 GMT 2
Post by gtziaf on Sept 23, 2019 11:59:30 GMT 2
H MFH στα κουτιά της γράφει, σε ελεύθερη μετάφραση, "δώσε τον απαραίτητο χρόνο για την κατασκευή του δικού σου μοναδικού μοντέλου" και κάτι τέτοιο προσπάθησα να κάνω πράξη στην κατασκευή που ολοκληρώθηκε λίγες ώρες πριν κι έχω την τιμή να σας παρουσιάσω σήμερα, καθώς δεν έχω δει κάπου κάποια αντίστοιχη κατασκευή.
Πενήντα δύο χρόνια πριν, τον Μάρτιο του 1967, η Alfa παρουσίασε την Tipo 33, που σηματοδοτούσε την επιστροφή της μιλανέζικης φίρμας στους αγώνες και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων. Η Periscopico ή Fleron, ήταν η πρώτη από την θρυλική σειρά των 33, που κόσμησαν τις πίστες (κι όχι μόνο) του κόσμου για περίπου μια δεκαετία. Μετά την παρουσίαση της στο Μπαλόκο έγινε στις 6 Μαρτίου και μια βδομάδα μετά (στις 12 του μήνα), η 33 κέρδιζε στην ανάβαση του Fléron, στο Βέλγιο, με τον Teodoro Zeccoli στο τιμόνι.
Αυτή την πρώτη νίκη του αυτοκίνητου προσπάθησα να αναπαραστήσω, μετατρέποντας το κιτ της Hiro, που αφορά το Targa Florio. Όσοι παρακολουθούσατε την κατασκευή θα γνωρίζεται ήδη ότι η μετατροπές αφορούσαν το αμάξωμα (στο ρύγχος), τα μηχανικά μέρη, τις πιο χαμηλά τοποθετημένες εξατμίσεις, το κιβώτιο, τις ράβδους στρέψης του σασί και φυσικά τις νούμερα για τον αγώνα. Στην κατασκευή το καπό είναι τοποθετημένο στο αυτοκίνητο και ανοιγοκλείνει, μια επιλογή κάτι που δυσκόλεψε πολύ την κατασκευή σε σχέση με αν το άφηνα δίπλα και το τοποθετούσα πάνω στο αυτοκίνητο. Και μπορεί να το είχα ξανακάνει σε κιτ της Hiro, στην 512Μ, αλλά εκεί είχα την βοήθεια των μαγνητών. Στην περίπτωση της Fleron, μαγνήτες δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω στο καπό, οπότε ο πήχης της δυσκολίας ανέβηκε σε σχέση με την εν λόγω ferrari.
Φτάνοντας στο τέλος και αναπολώντας τα διάφορα στάδια της κατασκευής, η ετυμηγορία είναι ότι σίγουρα πρόκειται για ένα αρκετά δύσκολο και περίπλοκο μοντέλο, με σημαντικά λάθη, καλή λεπτομέρεια, κάποιες περίεργες επιλογές και αυτό που με εντυπωσίασε και δεν είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή, τα πάνω από 200 φωτοχαραγμένα κομμάτια! Αλλά, σίγουρα την ευχαριστήθηκα 1000%, παρά τα όποια Γαλλικά για τη χίρο ή την αμπαλωσύνη μου κατά την διάρκειά της. Προσωπικά, όταν την έβαζα στη βιτρίνα αναρωτήθηκα, έστω και για λίγο, αν η μικρή 33 είναι πλέον το αγαπημένο από τα μοντέλα μου, πιο πολύ από την 312PB και αυτό νομίζω λέει τα πάντα για την ικανοποίηση της ολοκλήρωσης ενός τέτοιου πρότζεκτ, με τα όποια λάθη και ατέλειες μπορεί να έχει.
Πενήντα δύο χρόνια πριν, τον Μάρτιο του 1967, η Alfa παρουσίασε την Tipo 33, που σηματοδοτούσε την επιστροφή της μιλανέζικης φίρμας στους αγώνες και το Παγκόσμιο πρωτάθλημα Σπορ Αυτοκινήτων. Η Periscopico ή Fleron, ήταν η πρώτη από την θρυλική σειρά των 33, που κόσμησαν τις πίστες (κι όχι μόνο) του κόσμου για περίπου μια δεκαετία. Μετά την παρουσίαση της στο Μπαλόκο έγινε στις 6 Μαρτίου και μια βδομάδα μετά (στις 12 του μήνα), η 33 κέρδιζε στην ανάβαση του Fléron, στο Βέλγιο, με τον Teodoro Zeccoli στο τιμόνι.
Αυτή την πρώτη νίκη του αυτοκίνητου προσπάθησα να αναπαραστήσω, μετατρέποντας το κιτ της Hiro, που αφορά το Targa Florio. Όσοι παρακολουθούσατε την κατασκευή θα γνωρίζεται ήδη ότι η μετατροπές αφορούσαν το αμάξωμα (στο ρύγχος), τα μηχανικά μέρη, τις πιο χαμηλά τοποθετημένες εξατμίσεις, το κιβώτιο, τις ράβδους στρέψης του σασί και φυσικά τις νούμερα για τον αγώνα. Στην κατασκευή το καπό είναι τοποθετημένο στο αυτοκίνητο και ανοιγοκλείνει, μια επιλογή κάτι που δυσκόλεψε πολύ την κατασκευή σε σχέση με αν το άφηνα δίπλα και το τοποθετούσα πάνω στο αυτοκίνητο. Και μπορεί να το είχα ξανακάνει σε κιτ της Hiro, στην 512Μ, αλλά εκεί είχα την βοήθεια των μαγνητών. Στην περίπτωση της Fleron, μαγνήτες δεν μπορούσα να χρησιμοποιήσω στο καπό, οπότε ο πήχης της δυσκολίας ανέβηκε σε σχέση με την εν λόγω ferrari.
Φτάνοντας στο τέλος και αναπολώντας τα διάφορα στάδια της κατασκευής, η ετυμηγορία είναι ότι σίγουρα πρόκειται για ένα αρκετά δύσκολο και περίπλοκο μοντέλο, με σημαντικά λάθη, καλή λεπτομέρεια, κάποιες περίεργες επιλογές και αυτό που με εντυπωσίασε και δεν είχα συνειδητοποιήσει στην αρχή, τα πάνω από 200 φωτοχαραγμένα κομμάτια! Αλλά, σίγουρα την ευχαριστήθηκα 1000%, παρά τα όποια Γαλλικά για τη χίρο ή την αμπαλωσύνη μου κατά την διάρκειά της. Προσωπικά, όταν την έβαζα στη βιτρίνα αναρωτήθηκα, έστω και για λίγο, αν η μικρή 33 είναι πλέον το αγαπημένο από τα μοντέλα μου, πιο πολύ από την 312PB και αυτό νομίζω λέει τα πάντα για την ικανοποίηση της ολοκλήρωσης ενός τέτοιου πρότζεκτ, με τα όποια λάθη και ατέλειες μπορεί να έχει.