Ferrari 312 F1 1967 - 1/20 MFH

[gtziaf]

Το σημείο καμπής – F1 1967 season

Το 1967 διεξήχθη το 18ο πρωτάθλημα στην ιστορία της Formula 1, που έμελλε να είναι το τελευταίο μιας περιόδου όπου ο ρομαντισμός κι ο κίνδυνος, ήταν τα κύρια χαρακτηριστικά του σπορ. Το 1967 ήταν η τελευταία χρονιά πριν την εμφάνιση των αεροτομών, η τελευταία χρονιά που τα μονοθέσια είχαν μόνο μηχανική και όχι αεροδυναμική πρόσφυση, οπότε η διατήρηση τους στο δρόμο, ήταν αποκλειστικά έργων των χεριών του οδηγού τους. Ήταν επίσης, το τέλος μιας εποχής αφού όλοι οι αγώνες διεξήχθησαν κάτω από μηδενικά μέτρα ασφάλειας. Από το 1968 κι ύστερα, άρχισαν να εμφανίζονται μπαριέρες, ασθενοφόρα και να μην διεξάγονται αγώνες π.χ. υπό ομίχλη. Τέλος, όλα τα αυτοκίνητα ήταν βαμμένα στα αγωνιστικά χρώματα της χώρας από την οποία προερχόταν, χωρίς καθόλου αυτοκόλλητα χορηγών. Πράσινα για τους Βρετανούς, κόκκινα για τους Ιταλούς, άσπρα για τους Ιάπωνες, μπλε για τους Αμερικανούς κ.ο.κ. Την επόμενη χρονιά η Lotus έβαψε τη 49 στα χρώματα της gold leaf και οι τσιγαράδες μονοπώλησαν για την επόμενη 25ετία, την μορφή των αγωνιστικών.



Το 1967 ήταν η χρονιά ορόσημο, το σημείο καμπής προς την εξέλιξη της φόρμουλα στο σπορ που γνωρίζουμε σήμερα ή πιο απλά το τελευταίο «ερασιτεχνικό» πρωτάθλημα F1. Εκτός αυτού όμως, η απλότητα του σχεδιασμού, η μονοχρωμία και η έλλειψη των αεροτομών έδωσαν μερικά από τα πιο όμορφα μονοθέσια στην ιστορία της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

Ferrari 312 F1 3.0L V12 1967

Ένα από αυτά ήταν η Ferrari 312 με τις χαρακτηριστικές με σχήμα σπαγγέτι απολήξεις των εξατμίσεων στο εσωτερικό του V, ενός υπέροχου, αισθητικά τουλάχιστον, 12κύλινδου κινητήρα.



Το 1966 οι κανονισμοί άλλαξαν για μια ακόμη φορά εισάγοντας τα τρίλιτρα μοτέρ, αλλά στη Ferrari δεν υπήρχε ούτε ο χρόνος, ούτε και τα χρήματα για την εξέλιξη μιας νέας κινητήριας μονάδας, οπότε χρησιμοποιήθηκε αυτός της νικήτριας του Le Mans, 275 P2. Η μετατροπή του σε μονάδα F1 δεν ήταν τόσο επιτυχημένη με την αξιοπιστία του να είναι η αχίλλειος πτέρνα του. Στην έκδοση του ’67 απέδιδε 390 άλογα στις 10000 στροφές, 90 περισσότερα από την πρώτη έκδοση του ’66. Επίσης, το σασί ελάφρυνε κατά 50 κιλά πλησιάζοντας το όριο των 500 που έθεταν οι κανονισμοί της εποχής.



Παρά τις ελπιδοφόρες αλλαγές, η φυγή του πρωταθλητή John Surtees μαζί με μια ομάδα μηχανικών, ο θάνατος του 2ου οδηγού της ομάδας, Lorenzo Bandini, στο Μονακό και η αποχώρηση του Mike Parkes λόγω των εγκαυμάτων που είχε αποκομίσει από το ατύχημα στο Spa, άφησε την ομάδα με έναν οδηγό, για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν, στερώντας ουσιαστικά τις ελπίδες για διάκριση.

[konstantinf]

Νοσταλγικότατη εισαγωγή Γιώργο... Καλό ξεκίνημα!

[gtziaf]

Η εισαγωγή έχει και συνέχεια Κωνσταντίνε , άλλα λόγω δουλειάς έπρεπε να περιμένει.

Chris Amon

Την εκπροσώπηση των χρωμάτων της Ferrari για το 1967 ανέλαβε ο νεαρός Νεοζηλανδός, Chris Amon, ο πιο ταλαντούχος πιλότος που δεν κέρδισε ποτέ πρωταθληματικό αγώνα της F1 (νίκησε σε 8! αγώνες επίδειξης, που πλαισίωναν το επίσημο καλεντάρι του πρωταθλήματος). Η σεζόν για τον Amon το ‘67 ξεκίνησε ιδανικά με τη νίκη στις 24 ώρες της Daytona μέσα στην 330 P4 spyder ενώ ανέβηκε 4 φορές στο 3 σκαλί του βάθρου στο πρωτάθλημα της F1, την ίδια χρονιά. Παρά το ελπιδοφόρο ξεκίνημα με την Ferrari η καριέρα του νεαρού αγρότη από την Νέα Ζηλανδία ήταν απλά γεμάτη ατυχίες καθώς βρέθηκε να προηγείται μιας κούρσας (ακόμη και με 1 λεπτό διαφορά, όπως συνέβη στο Καναδικό του ‘68), πολλές φορές στην καριέρα του, πριν τον προδώσει μηχανικά το μονοθέσιο του. Την F1 την αποχαιρέτησε οριστικά το 1976. Eκτός από την Daytona (η πιο σημαντική νίκη της Ferrari στην Αμερική) που αναφέραμε πιο πριν, ο Amon κέρδισε το Silverstone International Trophy, τα 1000 km της Monza, το Tasman Series και φυσικά τις 24 ώρες του Le Mans, το ’66 με το Ford GT40.



Σήμερα θεωρείτε, ίσως, ο πιο «καντέμης» πιλότος της ιστορίας. Η αλήθεια είναι όμως ότι σε σχέση με τους team mate του ή τους ανταγωνιστές του εκείνη την εποχή, ο Amon επέστρεψε μετά από 108 αγώνες, 11 πόντιουμ και 5 poles στη φάρμα του. Τον Αύγουστο του ’16, άφησε τα εγκόσμια για τις πίστες του ουρανού, στα 73 του χρόνια, χτυπημένος από την επάρατη νόσο.

O Chris Amon πήρε το τελευταίο βάθρο της πιο επιτυχημένης του σεζόν στην F1, στο Nürburgring στις 6 Αυγούστου του 1967 πίσω από τις Brabham του πρωταθλητή Denny Hulme και του sir Jack Brabham, μετά από έναν συναρπαστικό αγώνα στην πράσινη κόλαση.


Κάποια Highlights από τον αγώνα στην πράσινη κόλαση, ακολουθούν στο σχετικό video.


Η 312 με του Νο. 8, όπως αγωνίστηκε στον συγκεκριμένο αγώνα, θα είναι η κύρια συμμετοχή μου στο φετινό Group Build. Το συγκεκριμένο θέμα επιλέχτηκε για τους λόγους που αναλύθηκαν στην εισαγωγή και γιατί, ίσως, είναι το πιο όμορφο από όλα τα μονοθέσια της Scuderia.



Καλές κατασκευές σε όλους...

[gtziaf]

Η 312 στην 1/20 κυκλοφορεί μόνο από την Hiro, η οποία στην ίδια σειρά έχει τα αντίστοιχα μονοθέσια του '68 και του '69, αλλά όχι αυτό του '66. Το κιτ είναι πραγματικά multimedia, αφού αποτελείτε από ρητινένια, μεταλλικά, polished, φωτοχαραγμένα, turned aluminium, vacuform, βινυλίου και χαλκομανίες.

Ανοίγοντας το κουτί έρχεσαι αντιμέτωπος με όλα αυτά τα ετερόκλητα κομμάτια, που αποτελούν τα κλασσικά κιτ της Hiro.




Αναλυτικά τα περιεχόμενα :






και οι οδηγίες...







Αφού τα μεταλλικά κομμάτια ελέγχτηκαν, ώστε να διαπιστωθεί αν λείπει κάτι (αρκετά συνηθισμένο στα κιτ των Ιαπώνων) πέρασαν μια βόλτα από το Tumbler για να γίνει ο αρχικός καθαρισμός τους και να μπορούμε να ξεκινήσουμε την κατασκευή.



Καλό Σαββατόβραδο

[czt]

Sept 7, 2019 17:40:13 GMT 2 gtziaf said:

Καλο ξεκινημα Γιωργο και μια ερωτηση (κλασσικο για εμενα ) το tumbler τη ειναι και τη κανει? προφανος καθαριζει αλλα καποιες πληροφοριες

[gtziaf]

Το tumbler στα ελληνικά ονομάζεται μαγνητικό μπουράτο. Στον κάδο του ρίχνουμε τα μεταλλικά κομμάτια μαζί με γυαλιστικό υγρό και μικρά λειαντικά καρφάκια. Με τη βοήθεια του μαγνητισμού και τις περιστροφής, τα μεταλλικά κομμάτια γυαλίζονται και λειαίνονται.

Αυτά γενικά. Ειδικότερα στον μοντελισμό τα κομμάτια που είναι φτιαγμένα από λευκό μέταλλο κουβαλάνε μια μπίχλα από τη διαδικασία καλουπαρίσματος η οποία πρέπει να απομακρυνθεί, όσο αυτό είναι δυνατό. Επίσης, συνήθως, η επιφάνεια τους είναι πολύ στιλπνή. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να καθαριστούν ένα - ένα με μεταλλική βούρτσα χειρός, συρματάκια ή τον ταχυτροχό. Το tumbler κάνει αυτή τη δουλειά, μαζικά.

Προσοχή, όμως. Δεν καθαρίζει τα σημάδια από το καλούπι, αυτά πρέπει να γίνουν με λίμα. Επίσης, αν θες π.χ. μια αεροτομή ή ένα πλαίσιο να το παρουσιάσεις στο μοντέλο σου, ως γυμνό γυαλισμένο μέταλλο, χωρίς βάψιμο, το στίλβωμα απ΄το tumbler δεν αρκεί. Θέλει χειροκίνητη εργασία γυαλίσματος.

Γενικά είναι μια πολυτέλεια, που έχει αντίκρισμα μόνο αν φτιάχνεις πολλά multimedia κιτ. Από την άλλη στοιχίζει τα μισά από ένα 24άρι χιρο κιτ (περίπου όσο ένα 43αρι) ή αλλιώς τρία πλαστικά, οπότε από αυτή την οπτική αξίζει το κόπο η επένδυση. Κιτ έχουμε πολλά, χρήσιμα εργαλεία, έχουμε;

Κλείνω με την προσωπική μου εμπειρία. Δεν σου κρύβω ότι ήμουν κάθετα αντίθετος με τη χρήση του, πριν το αγοράσω. Πλέον, το θεωρώ την καλύτερη επένδυση που έχω κάνει. Ο λόγος είναι ότι για να καθαρίσω χειροκίνητα τα κομμάτια ενός hiro, χρειαζόμουν 15-20 μέρες, κλεισμένος στο εργαστήριο (η μάκα από το μέταλλο είναι βλαβερή, οπότε όλη η οικογένεια έπρεπε να είναι σε απόσταση). Και το να βρεις αυτόν τον χρόνο σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο ή καλύτερα να το πω είναι χρόνος που στερείς από την οικογένεια σου. Με το tumbler, παίζω με τον πιτσιρικά και σε 1 - 2 απογεύματα έχω τελειώσει. Για να γίνει αυτό στερήθηκα ένα χίρο κιτ, που μπορεί να ήταν σε κάποια ντουλάπα και να μην το έφτιαχνα ποτέ. Κλάι μάιν δηλαδή. Για αυτό δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Φυσικά ξαναλέω, όλα αυτά ισχύουν αν φτιάχνεις αρκετά κιτ με μέταλλα τον χρόνο. Αλλιώς δεν έχει νόημα.

Ευχαριστώ για τον σχολιασμό και την πάσα να σχολιάσω ένα "ειδικό" ζήτημα, στο χώρο του μοντελισμού.

Καλημέρα

[Φάνης]

Φοβερή εισαγωγή, τόσο για το αγωνιστικό όσο και για το magnetic tumbler Γιώργο!

Τα μεταλλικά καρφάκια τα προμηθεύεσαι από eBay (Κίνα); Επίσης, μετά από κάθε χρήση τα ξεπλένεις και τα αφήνεις να στεγνώσουν; Κάτι τελευταίο, κάθε πότε τα αλλάζεις;

Καλή κατασκευή να έχεις! Αναμένουμε την πρόοδο σου! 

[gtziaf]

Ευχαριστώ Φάνη.

Sept 8, 2019 14:55:22 GMT 2 Φάνης said:

Τα μεταλλικά καρφάκια τα προμηθεύεσαι από eBay (Κίνα); Επίσης, μετά από κάθε χρήση τα ξεπλένεις και τα αφήνεις να στεγνώσουν; Κάτι τελευταίο, κάθε πότε τα αλλάζεις;
/eB0WSsTBEkWGycQWUiyN.gif"]

Ναι από Κίνα, είναι πολύ φθηνά. Τα ξεπλένω (δηλαδή τα βάζω στο tumbler με το γυαλιστικό υγρό) πριν τα χρησιμοποιήσω. Το υπόλοιπο διάστημα τα διατηρώ σε λίγο νερό για να μην χάσουν τον μαγνητισμό τους. Δεν χρειάζονται αλλαγή, απλά τα συμπληρώνω, γιατί με την χρήση χάνεις ένα ποσοστό. Δεν ξέρω αν έχουν κύκλο ζωής.

[Φάνης]

Sept 8, 2019 17:25:24 GMT 2 gtziaf said:

Ευχαριστώ Φάνη.

Sept 8, 2019 14:55:22 GMT 2 Φάνης said:

Τα μεταλλικά καρφάκια τα προμηθεύεσαι από eBay (Κίνα); Επίσης, μετά από κάθε χρήση τα ξεπλένεις και τα αφήνεις να στεγνώσουν; Κάτι τελευταίο, κάθε πότε τα αλλάζεις;
/eB0WSsTBEkWGycQWUiyN.gif"]

Ναι από Κίνα, είναι πολύ φθηνά. Τα ξεπλένω (δηλαδή τα βάζω στο tumbler με το γυαλιστικό υγρό) πριν τα χρησιμοποιήσω. Το υπόλοιπο διάστημα τα διατηρώ σε λίγο νερό για να μην χάσουν τον μαγνητισμό τους. Δεν χρειάζονται αλλαγή, απλά τα συμπληρώνω, γιατί με την χρήση χάνεις ένα ποσοστό. Δεν ξέρω αν έχουν κύκλο ζωής.

Ευχαριστώ Γιώργο! 

[RS2000]

Υπέροχη εισαγωγή, και το κιτ αστεράκι!!!

Καλή επιτυχία Γιώργο!!!

[czt]

Sept 8, 2019 13:52:37 GMT 2 gtziaf said:

Το tumbler στα ελληνικά ονομάζεται μαγνητικό μπουράτο. Στον κάδο του ρίχνουμε τα μεταλλικά κομμάτια μαζί με γυαλιστικό υγρό και μικρά λειαντικά καρφάκια. Με τη βοήθεια του μαγνητισμού και τις περιστροφής, τα μεταλλικά κομμάτια γυαλίζονται και λειαίνονται.

Αυτά γενικά. Ειδικότερα στον μοντελισμό τα κομμάτια που είναι φτιαγμένα από λευκό μέταλλο κουβαλάνε μια μπίχλα από τη διαδικασία καλουπαρίσματος η οποία πρέπει να απομακρυνθεί, όσο αυτό είναι δυνατό. Επίσης, συνήθως, η επιφάνεια τους είναι πολύ στιλπνή. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να καθαριστούν ένα - ένα με μεταλλική βούρτσα χειρός, συρματάκια ή τον ταχυτροχό. Το tumbler κάνει αυτή τη δουλειά, μαζικά.

Προσοχή, όμως. Δεν καθαρίζει τα σημάδια από το καλούπι, αυτά πρέπει να γίνουν με λίμα. Επίσης, αν θες π.χ. μια αεροτομή ή ένα πλαίσιο να το παρουσιάσεις στο μοντέλο σου, ως γυμνό γυαλισμένο μέταλλο, χωρίς βάψιμο, το στίλβωμα απ΄το tumbler δεν αρκεί. Θέλει χειροκίνητη εργασία γυαλίσματος.

Γενικά είναι μια πολυτέλεια, που έχει αντίκρισμα μόνο αν φτιάχνεις πολλά multimedia κιτ. Από την άλλη στοιχίζει τα μισά από ένα 24άρι χιρο κιτ (περίπου όσο ένα 43αρι) ή αλλιώς τρία πλαστικά, οπότε από αυτή την οπτική αξίζει το κόπο η επένδυση. Κιτ έχουμε πολλά, χρήσιμα εργαλεία, έχουμε;

Κλείνω με την προσωπική μου εμπειρία. Δεν σου κρύβω ότι ήμουν κάθετα αντίθετος με τη χρήση του, πριν το αγοράσω. Πλέον, το θεωρώ την καλύτερη επένδυση που έχω κάνει. Ο λόγος είναι ότι για να καθαρίσω χειροκίνητα τα κομμάτια ενός hiro, χρειαζόμουν 15-20 μέρες, κλεισμένος στο εργαστήριο (η μάκα από το μέταλλο είναι βλαβερή, οπότε όλη η οικογένεια έπρεπε να είναι σε απόσταση). Και το να βρεις αυτόν τον χρόνο σήμερα είναι εξαιρετικά δύσκολο ή καλύτερα να το πω είναι χρόνος που στερείς από την οικογένεια σου. Με το tumbler, παίζω με τον πιτσιρικά και σε 1 - 2 απογεύματα έχω τελειώσει. Για να γίνει αυτό στερήθηκα ένα χίρο κιτ, που μπορεί να ήταν σε κάποια ντουλάπα και να μην το έφτιαχνα ποτέ. Κλάι μάιν δηλαδή. Για αυτό δεν το έχω μετανιώσει καθόλου. Φυσικά ξαναλέω, όλα αυτά ισχύουν αν φτιάχνεις αρκετά κιτ με μέταλλα τον χρόνο. Αλλιώς δεν έχει νόημα.

Ευχαριστώ για τον σχολιασμό και την πάσα να σχολιάσω ένα "ειδικό" ζήτημα, στο χώρο του μοντελισμού.

Καλημέρα

Πολυ ενδιαφερουσα και κατατοπιστικη η αναρτηση Γιωργο και σε ευχαριστω πολυ! Εθεσες ολα τα θεματα και των μεταλλικων στοιχειων αλλα και τις λειτουργιες που κανει το μηχανημα αυτο. Αλλα θα μεινω σε ενα σημείο που ειναι μια ερωτηση που εκανες η οποια ειναι Κιτ έχουμε πολλά, χρήσιμα εργαλεία, έχουμε; σημαντικο ερωτημα και θα ηθελα να ρωτησω οταν και οποτε εχεις το χρονο μια μικρη παρουσιαση εργαλειων και λειτουργια αυτων για ενημερωση και μη αυξηση του στοκ !

Καλημερα!!!!

[gtziaf]

Μεγάλη κουβέντα, Κωνσταντίνε. Αλλά θα προσπαθήσω κάποια στιγμή για ένα σχετικό αφιέρωμα.

Όπως και να έχει στις τεχνικές αλλά και σε αρκετά wip (π.χ. στα 43άρια του Δημήτρη που ο παπαραδιενεργός μας δείχνει τον τροχό της trumpeter) υπάρχουν σχετικές αναφορές.

[gtziaf]

Sept 9, 2019 16:52:59 GMT 2 RS2000 said:

Υπέροχη εισαγωγή, και το κιτ αστεράκι!!!

Καλή επιτυχία Γιώργο!!!

Ευχαριστώ, Απόστολε. Ευελπιστώ ότι το κιτ της Hiro θα έχει λιγότερα προβλήματα από τα προηγούμενα που έχω φτιάξει και θα απολαύσω την κατασκευή.

[alex78]

Διδάσκεις Γιώργο, διδάσκεις.....!!!

[gtziaf]

Sept 16, 2019 12:30:20 GMT 2 alex78 said:

Διδάσκεις Γιώργο, διδάσκεις.....!!!

Στη θεωρία καλοί είμαστε Άλεξ, να δούμε και την πράξη

Εσύ πότε θα ξεκινήσεις, το βόλεψες με το "σχολείο";

[alex78]

Sept 16, 2019 15:10:26 GMT 2 gtziaf said:

Εσύ πότε θα ξεκινήσεις, το βόλεψες με το "σχολείο";

Έχω ξεκινήσει, οσονούπω εμφανίζομαι....