Custom Choppers Pair Build - Revell (1/12)
Jun 30, 2014 16:08:41 GMT 2
Post by m@ster k@frer on Jun 30, 2014 16:08:41 GMT 2
Καλησπερίζω την παρέα,
Η δική μου συμμετοχή στο GB μας είναι 2 μηχανές chopper. Και ας δούμε για αρχή μερικά ιστορικά στοιχεία.
Μετά την επιστροφή τους από τον ΒΠΠ, οι αμερικανοί στρατιώτες φάνηκαν δυσαρεστημένοι με τις μοτοσικλέτες που χτίζονταν από την Harley-Davidson και την Indian. Οι μηχανές που είχαν οδηγήσει στην Ευρώπη ήταν ελαφρύτερες, κομψότερες και κατα κύριο λόγο πολύ πιο διασκεδαστικές στην οδήγηση. Κάπως έτσι ξεκίνησαν να αντιλαμβάνονται ότι οι μοτοσικλέτες τους χρειαζόντουσαν μετατροπές, τις οποίες δεν τους παρείχε η Harley.
Αυτό το νέο κύμα "μηχανόβιων" άρχισε το "κόψιμο" (chopping) με την αφαίρεση ή το κόντεμα (bobbing) των φτερών στις μοτοσικλέτες τους, κάτι που έκανε τις μηχανές να φαίνονται πιο "cool". Τις νέες, αυτές,
"κομμένες" (Chopped) μηχανές, τις αποκαλούσαν "Bobbers". Οι μηχανές αυτές συνέχισαν να εξελίσσονται στα 60's καταλήγοντας στα 70's να αποκαλούνται "Choppers".
Το 1969 η ταινία "Easy Rider" κυκλοφόρησε, κάνοντας πιο γνωστές τις
"Chopper" στο ευρύ κοινό. Η ταινία αυτή, έθεσε σε κίνηση το κύμα των chopper και των κατασκευαστών που βλέπουμε σήμερα. Ο κόσμος ήθελε μια τέτοια μοτοσικλέτα και κανείς δεν τις κατασκεύαζε, έτσι έπρεπε να τις φτιάξουν οι ίδιοι.
Η λογική της Chopper υπαγορεύει το "κόψιμο" των περιττών μερών της μοτοσικλέτας. Τι χρησιμότητα έχει ένας ανεμοθώρακας, το εμπρός φτερό, τα μεγάλα φώτα, τα χοντροκομμένα φλας, τα μεγάλα καθίσματα, κλπ; Αφαιρέστε ("Κόψτε") τα και κάντε τη μηχανή πιο εύχρηστη και πιο ελαφριά.
Επίσης, οι μηχανόβιοι, αναζητώντας πάντα το "cool", ξεκίνησαν να επιμηκύνουν το πηρούνι,έτσι ώστε η ρόδα να βρίσκεται πιο μακριά από τη μηχανή. Ταυτόχρονα, το τιμόνι άρχισε να παίρνει ύψος με τις μανέτες να αποκαλούνται πλέον "ape hangers" (πιθηκολαβές ? ;D ;D ).
Το μπροστινό ελαστικό έγινε λεπτότερο και το πίσω έγινε παχύτερο. Ορισμένοι, αφαιρούσαν ακόμα και την μπαταρία και χρησιμοποιούσαν έναν μαγνήτη, για να μειώσουν το βάρος. Το ντεπόζιτο καυσίμου, οι προβολείς και τα φλάς τείναν να γίνουν όλο και μικρότερα και οτιδήποτε θεωρείτω περιττό απομακρύνονταν. Αυτό τελικά έδινε ένα στυλ μηχανής που ήταν μοναδική και προσαρμοσμένη σε κάθε αναβάτη αφού ο καθένας, αποφάσιζε ακριβώς τι έπρεπε να γίνει στη μηχανή του για να δημιουργήσει την Chopper που επιθυμούσε.
Καθώς διάφοροι "άσημοι" μηχανικοί άρχισαν να τραβούν την προσοχή με τις δουλειές τους, μερικοί πιο ταλαντούχοι σχεδιαστές άρχισαν να κατασκευάζουν Choppers και η δουλειά τους έγινε σταδιακά περιζήτητη. Τώρα δεν χρειαζόταν πλέον να φτιάξει κάποιος μόνος του την Chopper που ήθελε, παρα μόνο να ζητήσει ό,τι ήθελε από έναν σχεδιαστή και να αφήσει εκείνον να κάνει τα υπόλοιπα. Ένας από τους πρώτους και πιο αναγνωρισμένους σχεδιαστές ήταν ο Arlen Ness.
Σήμερα, η σταθερή εξέλιξη της μοτοσικλέτας συνεχίζεται. Οι νέες μηχανές που παράγονται στα εργοστάσια είναι όλο και πιο τεχνολογικά εξελιγμένες και φορτωμένες με όλο και περισσότερα αξεσουάρ. Παρόλα αυτά, οι chopper συνεχίζουν να υπάρχουν καθώς οι αναβάτες αποζητούν τη μινιμαλιστική απλότητα, αλλά και την παραμετροποιησιμότητα που μόνο αυτές μπορεί να τους παρέχουν.
Έτσι με βάση αυτή την ιστορία, αλλά και την αγάπη για τα αμερικάνικα οχήματα, επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες μοτοσικλέτες για τη συμμετοχή μου.
Τα κίτ που θα χρησιμοποιηθούν είναι της Revell, από τη σειρά RM Custom Choppers, στην 1/12.
Τα περιεχόμενα:
Παρότι σκόπευα να τα ξεκινήσω πιο αργά, λόγω στραβής το άλλο κίτ που δουλεύεω μπήκε στον πάγο για μερικές βδομάδες οπότε ασχολήθηκα με τα τσοπεράκια.
Πολύ μικρή πρόοδος μέχρις στιγμής, με άνοιγμα των κίτ, χάιδεμα, μελέτη των κομματιών, μπανάκι των χρωμιωμένων σε χλωρίνη και κυρίως δοκιμαστικές εφαρμογές.
Τα κίτ δεν είναι καθόλου άσχημα, αν σκεφτεί κανείς ότι τα χτύπησα και σε πολύ καλή τιμή, αλλά αν θέλει κάποιος να ανοίξει το κουτί και να το φτιάξει, δεν θα τα συνιστούσα.
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις με βάση το Aces Wild (αν και τα κίτ είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους).
Στα θετικά τους, πολλές επιλογές σε εξαρτήματα, 2 σετ ζάντες, 2 σετ μανέτες, 2 σετ χαλκομανίες, 2 ντεπόζιτα και αρκετά ανεκτή εφαρμογή.
Στα αρνητικά τώρα, πολύ έντονες ραφές από το καλουπάρισμα, ειδικά στον σκελετό, κλασικά ΑΠΑΙΣΙΑ χρωμια της revell που αφήνουν μια πατίνα σαν κόλλα πάνω στα κομμάτια και μετά το ξέβαμμα, το πιρούνι εφαρμόζει ανάμεσα στα 2 κομμάτια του σκελετού (κάκιστο για το βάψιμο αλλά και για το στοκάρισμα/τρίψιμο αυτό) και τέλος μια μόνο σέλα με το μπαστούνι επάνω, κοινώς αν διαλέξεις να βάλεις τα φίλτρα αέρος κτλ με τους σταυρούς, η σέλα θα είναι ξέμπαρκη κάνοντας το μοντέλο λίγο καρναβάλι (τρίψιμο και εξαφάνιση των λεπτομερειών θα ήταν μια λύση αλλά έχω άλλη στο μυαλό μου.)
Στον πάγκο μέχρις στιγμής, έκανα μια δοκιμαστική εφαρμογή με τα πιο κύρια κομμάτια:
Στο πιρούνι, όπως προανέφερα, δεν μου άρεσε ότι έπρεπε να τοποθετηθεί ανάμεσα στα 2 μισά του σκελετού και έτσι διάλεξα να κόψω το κομμάτι που το στήριζε τρυπώντας εκατέρωθεν με σκοπό να αντικατασταθεί από μεταλλική ράβδο αργότερα:
Τέλος αφού διάλεξα τις εξατμίσεις που ήθελα, αισθάνθηκα την ανάγκη να τις τρυπήσω, γιατί δουλειά δεν είχε ο "κερατάς" που λένε.
Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω να έχουμε ένα όμορφο GB και να το χαρούμε κυρίως όσο μπορούμε περισσότερο.
Να είστε όλοι καλά.
Φιλικά,
Αγάπιος ::
Η δική μου συμμετοχή στο GB μας είναι 2 μηχανές chopper. Και ας δούμε για αρχή μερικά ιστορικά στοιχεία.
Μετά την επιστροφή τους από τον ΒΠΠ, οι αμερικανοί στρατιώτες φάνηκαν δυσαρεστημένοι με τις μοτοσικλέτες που χτίζονταν από την Harley-Davidson και την Indian. Οι μηχανές που είχαν οδηγήσει στην Ευρώπη ήταν ελαφρύτερες, κομψότερες και κατα κύριο λόγο πολύ πιο διασκεδαστικές στην οδήγηση. Κάπως έτσι ξεκίνησαν να αντιλαμβάνονται ότι οι μοτοσικλέτες τους χρειαζόντουσαν μετατροπές, τις οποίες δεν τους παρείχε η Harley.
Αυτό το νέο κύμα "μηχανόβιων" άρχισε το "κόψιμο" (chopping) με την αφαίρεση ή το κόντεμα (bobbing) των φτερών στις μοτοσικλέτες τους, κάτι που έκανε τις μηχανές να φαίνονται πιο "cool". Τις νέες, αυτές,
"κομμένες" (Chopped) μηχανές, τις αποκαλούσαν "Bobbers". Οι μηχανές αυτές συνέχισαν να εξελίσσονται στα 60's καταλήγοντας στα 70's να αποκαλούνται "Choppers".
Το 1969 η ταινία "Easy Rider" κυκλοφόρησε, κάνοντας πιο γνωστές τις
"Chopper" στο ευρύ κοινό. Η ταινία αυτή, έθεσε σε κίνηση το κύμα των chopper και των κατασκευαστών που βλέπουμε σήμερα. Ο κόσμος ήθελε μια τέτοια μοτοσικλέτα και κανείς δεν τις κατασκεύαζε, έτσι έπρεπε να τις φτιάξουν οι ίδιοι.
Η λογική της Chopper υπαγορεύει το "κόψιμο" των περιττών μερών της μοτοσικλέτας. Τι χρησιμότητα έχει ένας ανεμοθώρακας, το εμπρός φτερό, τα μεγάλα φώτα, τα χοντροκομμένα φλας, τα μεγάλα καθίσματα, κλπ; Αφαιρέστε ("Κόψτε") τα και κάντε τη μηχανή πιο εύχρηστη και πιο ελαφριά.
Επίσης, οι μηχανόβιοι, αναζητώντας πάντα το "cool", ξεκίνησαν να επιμηκύνουν το πηρούνι,έτσι ώστε η ρόδα να βρίσκεται πιο μακριά από τη μηχανή. Ταυτόχρονα, το τιμόνι άρχισε να παίρνει ύψος με τις μανέτες να αποκαλούνται πλέον "ape hangers" (πιθηκολαβές ? ;D ;D ).
Το μπροστινό ελαστικό έγινε λεπτότερο και το πίσω έγινε παχύτερο. Ορισμένοι, αφαιρούσαν ακόμα και την μπαταρία και χρησιμοποιούσαν έναν μαγνήτη, για να μειώσουν το βάρος. Το ντεπόζιτο καυσίμου, οι προβολείς και τα φλάς τείναν να γίνουν όλο και μικρότερα και οτιδήποτε θεωρείτω περιττό απομακρύνονταν. Αυτό τελικά έδινε ένα στυλ μηχανής που ήταν μοναδική και προσαρμοσμένη σε κάθε αναβάτη αφού ο καθένας, αποφάσιζε ακριβώς τι έπρεπε να γίνει στη μηχανή του για να δημιουργήσει την Chopper που επιθυμούσε.
Καθώς διάφοροι "άσημοι" μηχανικοί άρχισαν να τραβούν την προσοχή με τις δουλειές τους, μερικοί πιο ταλαντούχοι σχεδιαστές άρχισαν να κατασκευάζουν Choppers και η δουλειά τους έγινε σταδιακά περιζήτητη. Τώρα δεν χρειαζόταν πλέον να φτιάξει κάποιος μόνος του την Chopper που ήθελε, παρα μόνο να ζητήσει ό,τι ήθελε από έναν σχεδιαστή και να αφήσει εκείνον να κάνει τα υπόλοιπα. Ένας από τους πρώτους και πιο αναγνωρισμένους σχεδιαστές ήταν ο Arlen Ness.
Σήμερα, η σταθερή εξέλιξη της μοτοσικλέτας συνεχίζεται. Οι νέες μηχανές που παράγονται στα εργοστάσια είναι όλο και πιο τεχνολογικά εξελιγμένες και φορτωμένες με όλο και περισσότερα αξεσουάρ. Παρόλα αυτά, οι chopper συνεχίζουν να υπάρχουν καθώς οι αναβάτες αποζητούν τη μινιμαλιστική απλότητα, αλλά και την παραμετροποιησιμότητα που μόνο αυτές μπορεί να τους παρέχουν.
Έτσι με βάση αυτή την ιστορία, αλλά και την αγάπη για τα αμερικάνικα οχήματα, επιλέχθηκαν οι συγκεκριμένες μοτοσικλέτες για τη συμμετοχή μου.
Τα κίτ που θα χρησιμοποιηθούν είναι της Revell, από τη σειρά RM Custom Choppers, στην 1/12.
Τα περιεχόμενα:
Παρότι σκόπευα να τα ξεκινήσω πιο αργά, λόγω στραβής το άλλο κίτ που δουλεύεω μπήκε στον πάγο για μερικές βδομάδες οπότε ασχολήθηκα με τα τσοπεράκια.
Πολύ μικρή πρόοδος μέχρις στιγμής, με άνοιγμα των κίτ, χάιδεμα, μελέτη των κομματιών, μπανάκι των χρωμιωμένων σε χλωρίνη και κυρίως δοκιμαστικές εφαρμογές.
Τα κίτ δεν είναι καθόλου άσχημα, αν σκεφτεί κανείς ότι τα χτύπησα και σε πολύ καλή τιμή, αλλά αν θέλει κάποιος να ανοίξει το κουτί και να το φτιάξει, δεν θα τα συνιστούσα.
Θετικές και αρνητικές εντυπώσεις με βάση το Aces Wild (αν και τα κίτ είναι σχεδόν ίδια μεταξύ τους).
Στα θετικά τους, πολλές επιλογές σε εξαρτήματα, 2 σετ ζάντες, 2 σετ μανέτες, 2 σετ χαλκομανίες, 2 ντεπόζιτα και αρκετά ανεκτή εφαρμογή.
Στα αρνητικά τώρα, πολύ έντονες ραφές από το καλουπάρισμα, ειδικά στον σκελετό, κλασικά ΑΠΑΙΣΙΑ χρωμια της revell που αφήνουν μια πατίνα σαν κόλλα πάνω στα κομμάτια και μετά το ξέβαμμα, το πιρούνι εφαρμόζει ανάμεσα στα 2 κομμάτια του σκελετού (κάκιστο για το βάψιμο αλλά και για το στοκάρισμα/τρίψιμο αυτό) και τέλος μια μόνο σέλα με το μπαστούνι επάνω, κοινώς αν διαλέξεις να βάλεις τα φίλτρα αέρος κτλ με τους σταυρούς, η σέλα θα είναι ξέμπαρκη κάνοντας το μοντέλο λίγο καρναβάλι (τρίψιμο και εξαφάνιση των λεπτομερειών θα ήταν μια λύση αλλά έχω άλλη στο μυαλό μου.)
Στον πάγκο μέχρις στιγμής, έκανα μια δοκιμαστική εφαρμογή με τα πιο κύρια κομμάτια:
Στο πιρούνι, όπως προανέφερα, δεν μου άρεσε ότι έπρεπε να τοποθετηθεί ανάμεσα στα 2 μισά του σκελετού και έτσι διάλεξα να κόψω το κομμάτι που το στήριζε τρυπώντας εκατέρωθεν με σκοπό να αντικατασταθεί από μεταλλική ράβδο αργότερα:
Τέλος αφού διάλεξα τις εξατμίσεις που ήθελα, αισθάνθηκα την ανάγκη να τις τρυπήσω, γιατί δουλειά δεν είχε ο "κερατάς" που λένε.
Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω να έχουμε ένα όμορφο GB και να το χαρούμε κυρίως όσο μπορούμε περισσότερο.
Να είστε όλοι καλά.
Φιλικά,
Αγάπιος ::