Ferrari F310b - Tamiya 1/20
Nov 21, 2020 21:24:35 GMT 2
Post by Sakis on Nov 21, 2020 21:24:35 GMT 2
Η F310b ήταν το μονοθέσιο που έβαλε στο grid η Ferrari για τη χρονιά 1997 και αποτέλεσε βελτιωμένη έκδοση της F310 που αγωνίστηκε το 1996.
Δεν είμαι fan των ιστορικών στοιχείων στις κατασκευές μου καθώς υπάρχει πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο και στον έντυπο τύπο. Οπότε προχωρούμε κατευθείαν στο κατασκευαστικό τμήμα.
Το κιτ της Tamiya είναι στα γνωστά standards παρά την ηλικία του. Υπάρχουν αρκετά pin marks σε διάφορα σημεία που απαιτούν στοκάρισμα και τρίψιμο αλλά γενικά η εφαρμογή είναι πολύ καλή.
Δεν έχω εμπειρία από μονοθέσια αλλά θεωρώ πως τα θεμέλια ενός καλού ολοκληρωμένου μοντέλου είναι 3:
α) Σωστή εφαρμογή και ευθυγράμμιση κομματιών.
β) Σωστή γεωμετρία και συμμετρία ψαλιδιών, τροχών και αεροτομών.
γ) Λέπτυνση των πάνελ / αεροτομών και λοιπών αεροδυναμικών εξαρτημάτων καθώς στο πραγματικό είναι σχεδόν ξυράφια και στο μοντέλο πρέπει να έρθουν στα όρια του φωτοχαραγμένου.
Απαλλαγμένος προς το παρόν από μηχανικά μέρη μιας και θα γίνει κλειστή, θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε όλα τα παραπάνω.
Αρχικά κολλήθηκαν τα δύο κομμάτια του κάτω μέρους του ρύγχους και πριν κολληθούν σε αυτό βάφτηκαν μαζί με αυτό στο ύψος της μύτης αρχικά με ασημένιο και μετά με μαύρο. Αυτό έγινε γιατί με το που κλείνει η μύτη δεν υπάρχει πρόσβαση για βάψιμο στη μέσα πλευρά. Ο λόγος θα αναλυθεί εκτενέστερα στο New Beetle, επιγραμματικά θα πω μόνο ότι βοηθάει στο να γίνει η επιφάνεια πιο opaque προκειμένου να μην περνάει το φως (μαύρο) και να αντανακλάται καλύτερα το χρώμα (ασημένιο). Στις φωτογραφίες φαίνεται καλύτερα το εφέ.
Βάφοντας το ρύγχος από μέσα εμφανίστηκε μια μαύρη γραμμή εξωτερικά. Με τον τρόπο αυτό αντιλήφθηκα ότι υπήρχε ένα ανεπαίσθητο αυλάκι κατά μήκος της μύτης. Η κάμερα μπορεί να μην το πιάνει καλά, όμως από κοντά είναι αρκετά έντονο. Οπότε θα παρθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξαλειφθεί.
Δεδομένου ότι επιθυμώ την ορθή ευθυγράμμιση, αποφάσισα τα κομμάτια να μπαίνουν σιγά σιγά σαν παζλ, με οδηγό το πάτωμα. Οπότε αφού στερεώθηκε το εμπρός μέρος, ακουλουθούσαν ένα ένα τα κομμάτια, προχείρως στερεωμένα με blue tack και χαρτοταινία. Με τον τρόπο αυτό όταν κολληθούν όλα θα μπορούν να βγουν σαν ενιαίο κέλυφος το οποίο θα είναι σωστά ευθυγραμμισμένο τόσο στα επιμέρους τμήματά του όσο και με το πάτωμα.
Έπειτα μπήκαν έξτρα ενισχύσεις στα σημεία των ενώσεων από την κάτω πλευρά.
Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ότι στο σημείο αυτό έχει επιτευχθεί η πρώτη ευθυγράμμιση. Οι κολλήσεις δείχνουν λίγο άχαρες αλλά θα ακολουθήσουν προσεκτικά τριψίματα και επαναχαράξεις ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το επιδόρπιο περιλαμβάνει τον πρώτο γύρο στοκαρίσματος τόσο στις ενώσεις του ρύγχους όσο και στις εισαγωγές των ψυγείων όπου στο πραγματικό είναι ενιαίες ενώ στο κιτ φαίνεται η ένωση. Συνειδητά επιλέχθηκε να μην κολληθούν τα δύο κάθετα στηρίγματα της εμπρός αεροτομής για να διευκολυνθώ στο τρίψιμο. Μόλις έρθει στα ίσια του, θα τοποθετηθούν και θα στοκαριστούν με τη σειρά τους.
Με αυτά κλείνει η παρουσίαση των εργασιών της σημερινής ημέρας.
Τα φιλιά μου σε όλους!
Δεν είμαι fan των ιστορικών στοιχείων στις κατασκευές μου καθώς υπάρχει πληθώρα πληροφοριών στο διαδίκτυο και στον έντυπο τύπο. Οπότε προχωρούμε κατευθείαν στο κατασκευαστικό τμήμα.
Το κιτ της Tamiya είναι στα γνωστά standards παρά την ηλικία του. Υπάρχουν αρκετά pin marks σε διάφορα σημεία που απαιτούν στοκάρισμα και τρίψιμο αλλά γενικά η εφαρμογή είναι πολύ καλή.
Δεν έχω εμπειρία από μονοθέσια αλλά θεωρώ πως τα θεμέλια ενός καλού ολοκληρωμένου μοντέλου είναι 3:
α) Σωστή εφαρμογή και ευθυγράμμιση κομματιών.
β) Σωστή γεωμετρία και συμμετρία ψαλιδιών, τροχών και αεροτομών.
γ) Λέπτυνση των πάνελ / αεροτομών και λοιπών αεροδυναμικών εξαρτημάτων καθώς στο πραγματικό είναι σχεδόν ξυράφια και στο μοντέλο πρέπει να έρθουν στα όρια του φωτοχαραγμένου.
Απαλλαγμένος προς το παρόν από μηχανικά μέρη μιας και θα γίνει κλειστή, θα δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε όλα τα παραπάνω.
Αρχικά κολλήθηκαν τα δύο κομμάτια του κάτω μέρους του ρύγχους και πριν κολληθούν σε αυτό βάφτηκαν μαζί με αυτό στο ύψος της μύτης αρχικά με ασημένιο και μετά με μαύρο. Αυτό έγινε γιατί με το που κλείνει η μύτη δεν υπάρχει πρόσβαση για βάψιμο στη μέσα πλευρά. Ο λόγος θα αναλυθεί εκτενέστερα στο New Beetle, επιγραμματικά θα πω μόνο ότι βοηθάει στο να γίνει η επιφάνεια πιο opaque προκειμένου να μην περνάει το φως (μαύρο) και να αντανακλάται καλύτερα το χρώμα (ασημένιο). Στις φωτογραφίες φαίνεται καλύτερα το εφέ.
Βάφοντας το ρύγχος από μέσα εμφανίστηκε μια μαύρη γραμμή εξωτερικά. Με τον τρόπο αυτό αντιλήφθηκα ότι υπήρχε ένα ανεπαίσθητο αυλάκι κατά μήκος της μύτης. Η κάμερα μπορεί να μην το πιάνει καλά, όμως από κοντά είναι αρκετά έντονο. Οπότε θα παρθούν τα απαραίτητα μέτρα ώστε να εξαλειφθεί.
Δεδομένου ότι επιθυμώ την ορθή ευθυγράμμιση, αποφάσισα τα κομμάτια να μπαίνουν σιγά σιγά σαν παζλ, με οδηγό το πάτωμα. Οπότε αφού στερεώθηκε το εμπρός μέρος, ακουλουθούσαν ένα ένα τα κομμάτια, προχείρως στερεωμένα με blue tack και χαρτοταινία. Με τον τρόπο αυτό όταν κολληθούν όλα θα μπορούν να βγουν σαν ενιαίο κέλυφος το οποίο θα είναι σωστά ευθυγραμμισμένο τόσο στα επιμέρους τμήματά του όσο και με το πάτωμα.
Έπειτα μπήκαν έξτρα ενισχύσεις στα σημεία των ενώσεων από την κάτω πλευρά.
Το τελικό αποτέλεσμα δείχνει ότι στο σημείο αυτό έχει επιτευχθεί η πρώτη ευθυγράμμιση. Οι κολλήσεις δείχνουν λίγο άχαρες αλλά θα ακολουθήσουν προσεκτικά τριψίματα και επαναχαράξεις ώστε να φτάσουμε στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Το επιδόρπιο περιλαμβάνει τον πρώτο γύρο στοκαρίσματος τόσο στις ενώσεις του ρύγχους όσο και στις εισαγωγές των ψυγείων όπου στο πραγματικό είναι ενιαίες ενώ στο κιτ φαίνεται η ένωση. Συνειδητά επιλέχθηκε να μην κολληθούν τα δύο κάθετα στηρίγματα της εμπρός αεροτομής για να διευκολυνθώ στο τρίψιμο. Μόλις έρθει στα ίσια του, θα τοποθετηθούν και θα στοκαριστούν με τη σειρά τους.
Με αυτά κλείνει η παρουσίαση των εργασιών της σημερινής ημέρας.
Τα φιλιά μου σε όλους!